Denizi Yitiren Denizci

Marguerite Yourcenar’in Ince, biçak agzi gibi dondurucu bir kusursuzlukta, diye tanimladigi Denizi Yitiren Denizci, dehseti siirsel bir anlatimla bütünlestiren, benzersiz bir kitaptir. Kusursuz arinma, ancak yasami kanla yazilmis bir siir dizesine dönüstürerek mümkündür, diyen Misima bu kitapla görüsünü örneklemis olur. Misima’nin en etkileyici eserlerinden biri olan kitap sogukkanli siddeti ustalikla anlatirken, hiç kuskusuz yazarin çocuklugunda bilinçaltini etkilemis baskilari da yansitir.
Roman, dul bir kadin, on üç yasindaki oglu Noboru ve kadinin ikinci esi olan denizcinin öyküsünü anlatir. Yasitlariyla bir çete kuran Noboru, ilk tanistiginda denizler fatihi bir kahraman olarak gördügü denizcinin annesiyle evlenerek siradan birine dönüsmesinin sokunu atlatamaz.
Rakuyo’nun varligiyla bütünlesmis olan bu adam, geminin ayrilmaz parçasi olan bu adam, kendini o güzel bütünden koparmis, kendi istegiyle düslerinden gemileri ve denizi silip atmisti.
Noboru, tatil boyunca Ryuji’nin yanindan ayrilmamis ve denizle ilgili hikâyeler dinleyerek, ötekilerin hiç bilemeyecekleri denizcilik bilgileri edinmisti. Ama onun istedigi, bu bilgiler degil, günün birinde denizcinin hikâyeyi yarida keserek, yeniden denize dönerken ardinda birakacagi mavi su damlalariydi.
Deniz, gemiler ve okyanus seferlerinin hayali ancak bu mavi damlalarda var oluyordu.-