Floransa ve Bağdat

Perspektifin kullanimi, Rönesans resminde bir devrim yaratti ve sanatçiya izleyicinin görüs açisini resmetme firsati verdi. Oysa perspektifin teorisi baska bir yerde, Bagdat’ta, matematikçi Ibnü’l-Heysem tarafindan on birinci yüzyilda olusturulmustu.
Ünlü tarihçi ve sanat kuramcisi Hans Belting, Floransa ve Bagdat’ta bakis metaforunu kullanarak Arabistan Bagdat’i ile Rönesans Floransa’si arasindaki tarihi karsilasmayi anlatiyor. Perspektifin, geometrik soyutlamaya dayanan görsel teori (Ortadogu) ve resim teorisi (Avrupa) olarak kullanildigi ikili tarihini inceliyor. Ortaçagda Arap matematiginin perspektif teorisini dogurdugunu, daha sonra bu teorinin Bati’da sanata dönüstürüldügünü anlatan Belting, estetigin ve matematigin sinirlarini asan bir soru soruyor: Müslümanlar ile Hiristiyanlar birbirlerine baktiginda, kendi dünya görüslerinin dönüstürülmüs bir versiyonunu görürlerse ne olur?
Hans Belting Almanya’daki Hochschule für Gestaltung, Karlsruhe’de ögretim üyesidir.-